15 | Kwiecień | 2023 | POCZYTAJKA, CZYLI MOJE PRZEMYŚLENIA O KSIĄŻKACH I KSIĄŻECZKACH, KTÓRE PRZECZYTAŁAM

NA PÓŁCE „PRZECZYTANE” – 14.04.2023

Wydawnictwo: FLOW

Data wydania: 09 listopad 2022

ISBN: 978-83-67402-04-0

Liczba stron: 384

ŚWIĘTA W HAPPY END

Pamiętam jak przed kilku laty przeczytałam świąteczną powieść Magdaleny Witkiewicz „Uwierz w Mikołaja” i byłam nią po prostu zauroczona. Grupa młodych duchem i niezwykle pomysłowych seniorów skupionych wokół Krystyny – właścicielki ośrodka opiekuńczo – rehabilitacyjnego o wdzięcznej nazwie Happy End w Trójmieście nastroiła mnie bardzo pozytywnie i sprawiła, że już w połowie listopada zapanował wokół mnie świąteczny nastrój. Kiedy jesienią ubiegłego roku na półkach księgarń pojawiła się powieść „Telefon od Mikołaja” okładką i treścią nawiązująca do tamtej historii, wiedziałam, że książka będzie moim priorytetem. Bo przecież jeśli święta to tylko w Happy End. I paradoksalnie nie miało to najmniejszego znaczenia, że za lekturę zabrałam się w… Wielkanoc.

Tym razem pomysłowi pensjonariusze ośrodka niemalże prześcigają się w wymyślaniu przeróżnych przedświątecznych atrakcji urozmaicając w ten sposób codzienność sobie i otoczeniu. Tym bardziej, że Krystyna zamierza wyjść za mąż, a jej wieczór panieński przypada w… Wigilię. Do ośrodka Happy End przenosi się Wincentyna Radziewicz – wyjątkowa, nieco ekscentryczna seniorka, której do setki brakuje jedynie pięć wiosen i która od czasów II wojny światowej nieustannie wyczekuje telefonu od swojego ukochanego – Mikołaja. Ale ośrodek Happy End w zaskakujący wręcz sposób przyciąga nie tylko seniorów, ale również inne nieszczęśliwe lub wątpiące dusze, ludzi, którym daje nadzieję i pomaga uwierzyć w marzenia.

Bardzo podobał mi się wątek Jana Toporka vel Klemensa Wiśniowieckiego, który nadając nocną „Księżycową audycję” w lokalnym radio stworzył magiczny klimat z elementami astronomii, astrologii, przepowiedni i horoskopów. W ten sposób powstał niespotykany dotąd w innych powieściach motyw odliczania do Wigilii. Rozpoczynając od 15 grudnia stopniowo dzień po dniu przybliżamy się do Gwiazdki rozbudzając drzemiące w nas pokłady romantyzmu i dobroci. Historia obfituje w kilka naprawdę interesujących tematów Wątek Maćka – samotnego ojca dwóch córek – osiemnastoletniej Poli i kilkuletniej Marty przypadł m bardzo do gustu i z niecierpliwością czekałam razem z nastolatką na jej urodziny wypadające w Wigilię. Polubiłam się z przedszkolanką Michaliną, która za sprawą małej Marty zbliżyła się do Macieja i jego rodziny, ale już historia Doroty – nauczycielki z liceum zupełnie mnie nie przekonała.

Zasiadłam do tej książki że sporymi oczekiwaniami mając w pamięci wrażenia, jakie pozostawiła w mojej pamięci powieść „Uwierz w Mikołaja”. Lektura „Telefonu od Mikołaja” sprawiła, że pomimo wiosny poczułam świąteczny nastrój Bożego Narodzenia, autorka po raz kolejny przekonała mnie, że cuda się zdarzają, a marzenia spełniają. Jednak ostatecznie historia pozostawiła też spory niedosyt, a nawet rozczarowanie. Opowieść jest przekombinowana, za dużo w niej chaosu, niektóre sytuacje sprawiają wrażenie mocno naciąganych przez co przekaz traci momentami swoją wiarygodność. Seniorzy zachowują się jak krnąbrne nastolatki i nijak nie pasują mi do tamtych cudownych ludzi, których poznałam w powieści „Uwierz w Mikołaja”. Szkoda, bo taki przerost formy nad treścią nie posłużył tej nastrojowej świątecznej opowieści.

Jestem wierną czytelniczką powieści Magdaleny Witkiewicz i zawsze z niecierpliwością wyczekuję jej każdej książki. Tym bardziej jest mi przykro, że lektura „Telefonu od Mikołaja” wzbudziła we mnie takie mieszane odczucia.